dinsdag 8 november 2016

Pre-scan, zin of onzin?

In het Reinerie komen


Pre-scan, zin of onzin?


Het is woensdagmorgen 5:22 uur. Ik lig woelend in mijn bed en kan de slaap niet meer vatten. Minder dan 24 uur geleden was ik in de veronderstelling super gezond te zijn. Ik ben 61 jaar, vrouw, echtgenote van John, moeder van drie prachtige dochters en oma van de 6 leukste kleinkinderen van de wereld, sportief, ik meet 1.67 cm en weeg 65 kg.

Twee weken geleden zitten mijn man en ik in de wachtkamer van de huisarts, ik heb een afspraak. Uit het niets zegt mijn man met zijn bril op zijn voorhoofd: “Anne, ik kan niet meer lezen.” “Zet je bril dan eens goed”, zeg ik maar dat maakt de wazige blik niet helder. Zodra wij in de spreekkamer zijn en de arts mij naar mijn klachten vraagt, zeg ik dat zij eerst maar even naar mijn man moet kijken. De volgende dag zijn we op de Tia afdeling van het Ziekenhuis. Mijn man wordt nauwkeurig onderzocht en gelukkig blijkt er geen sprake van een Tia maar van een Migraine sans Migraine. Wel wordt hij gevraagd contact op te nemen met de cardioloog omdat er een verdikking aan zijn hartspier wordt geconstateerd. Graag een MRI. Dit blijkt maanden te duren voordat een afspraak mogelijk is.

“Zullen we dan maar eens die Pre-scan laten doen, zoals we al jaren van plan zijn?” Een week later zijn we onderweg naar Rheine, net over de grens van Duitsland. We hebben gekozen voor een totale body-scan. De eerste dag zijn de uitslagen uitstekend. Prima, vooral zo doorgaan. De tweede dag begint ook enthousiast totdat de cardioloog zichzelf verbetert en zegt een afwijking te zien in mijn hartfilmpje. Tijdens de inspanningstest treden er veranderingen op die er niet horen. Ik krijg het advies bij thuiskomst een afspraak met de cardioloog te maken.

Niet veel later krijgen we de algemene evaluatie van het totaalonderzoek en daar blijkt meer aan de hand. Ik word dringend geadviseerd bij thuiskomst een afspraak te maken met mijn huisarts en een uitgebreid bloedonderzoek te laten verrichten. Mijn milt is zeer sterk vergroot en mijn beenmerg geeft een verkleuring op de MRI te zien. Was ik een uur geleden nog kerngezond, nu staat de wereld te schudden op een onstabiele ondergrond.

Via Google lees ik dat een vergrote milt wijst op eventuele onderliggende malaria, tuberculase, Hodgkin, non-Hodgkin, leukemie.

Welkom in het leven van de ongezonde mens. Krijg ik ooit nog het stempel GEZOND?


IJsselstein, 2 september 2015