Wij zijn onderweg naar
onze nieuwste aanwinst. De ultieme droom: een vakantiehuis aan de Franse Côte
d’Azur. Het huis is een plaatje, modern, licht, ruim, op loopafstand van
boulevard, strand en zee. We hebben heerlijk 7 dagen voor ons. Ons plan is de
omgeving verkennen, hardlopen langs de boulevard, met de boot naar St. Tropez,
’s morgens boodschappen doen in de overdekte markt en bovenal genieten.
Zodra we aankomen lopen
we vol verwachting naar de kelder. Het laatste klusje, de vloerbedekking zou
zijn gelegd. Maar daar ligt geen knalroze vloerbedekking, maar een lelijke, ruwe
betonvloer. Wij bellen het mannetje en
hij vertelt ons dat hij wel is geweest, maar de rollen vloerbedekking lagen
niet klaar. En inderdaad, in onze garage staan geen rollen roze vloerbedekking.
Wie jat er nu twee rollen knalroze kunststof vloerbedekking? Volgens het
mannetje is deze kleur vloerbedekking niet bij te bestellen, morgen komt hij om
09:00 uur met stalen.
De volgende dag is hij er
om 16:00 uur nog niet. Hij belt dat hij in een eindeloze file heeft gestaan en
morgenochtend om 9:00 uur komt. Om 12:00 uur de volgende dag is hij er dan. In
deze anderhalve dag wachttijd heb ik mezelf nuttig gemaakt met schoonmaken van
ons huis.
Ondertussen dienen zich
twee andere mannetjes aan, met een ladder. Een grijsaard en een knappe jonge
Noord-Afrikaan. Ze komen de aircofilters schoonmaken, een halfjaarlijks klusje.
De mannetjes lopen met enorme werkschoenen van ruimte naar ruimte met een grote
ladder onder de arm. Vloer besmeurd, stukken uit de muren, de plafonds
beschadigd en vies. Al snel blijkt wie de slimste van beiden is, echter deze
krijgt niet de kans van de grijsaard, die niet beschikt over enige vrolijkheid.
De jongeman doet het werk, de oudere kijkt toe en geeft commentaar en foute
aanwijzingen. De aircofilters bevinden zich achter luiken in de plafonds in
iedere afzonderlijke ruimte. De luiken gaan moeizaam open. De knapperd wil het
na een aantal mislukte pogingen anders proberen, maar Grumpy steekt daar een stokje
voor. Volgens mij heeft de jongste van het stel gelijk en dat zeg ik ook.
Wanneer hij het op zijn manier probeert, springt het luik zeer gewillig open. Jammer
van de zwarte vegen op het plafond en de afgebrokkelde hoeken van het luik.
Gisteren was er ook al
een mannetje voor de waterpartij aan de voorzijde van het huis. De pomp was tot
voor kort onbereikbaar. Het mannetje kijkt heel lang en vol verwachting naar de
waterslang en vraagt zich af waar het water blijft. Kennelijk aan de andere
kant van de slang, in de kelder. De pomp pompt, maar lekt ook. In no time
verandert de kelder in een tweede zwembad. Wat een geluk dat de vloerbedekking
er nog niet ligt! De muren zijn wel net geschilderd.
Morgen gaan we weer naar huis. Ik heb mijn benen onder mijn lijf uit gehold en niet eens lekker kunnen hardlopen.