vrijdag 13 mei 2016

Mannetjes

Wij zijn onderweg naar onze nieuwste aanwinst. De ultieme droom: een vakantiehuis aan de Franse Côte d’Azur. Het huis is een plaatje, modern, licht, ruim, op loopafstand van boulevard, strand en zee. We hebben heerlijk 7 dagen voor ons. Ons plan is de omgeving verkennen, hardlopen langs de boulevard, met de boot naar St. Tropez, ’s morgens boodschappen doen in de overdekte markt en bovenal genieten.

Zodra we aankomen lopen we vol verwachting naar de kelder. Het laatste klusje, de vloerbedekking zou zijn gelegd. Maar daar ligt geen knalroze vloerbedekking, maar een lelijke, ruwe betonvloer.  Wij bellen het mannetje en hij vertelt ons dat hij wel is geweest, maar de rollen vloerbedekking lagen niet klaar. En inderdaad, in onze garage staan geen rollen roze vloerbedekking. Wie jat er nu twee rollen knalroze kunststof vloerbedekking? Volgens het mannetje is deze kleur vloerbedekking niet bij te bestellen, morgen komt hij om 09:00 uur met stalen.

De volgende dag is hij er om 16:00 uur nog niet. Hij belt dat hij in een eindeloze file heeft gestaan en morgenochtend om 9:00 uur komt. Om 12:00 uur de volgende dag is hij er dan. In deze anderhalve dag wachttijd heb ik mezelf nuttig gemaakt met schoonmaken van ons huis.

Ondertussen dienen zich twee andere mannetjes aan, met een ladder. Een grijsaard en een knappe jonge Noord-Afrikaan. Ze komen de aircofilters schoonmaken, een halfjaarlijks klusje. De mannetjes lopen met enorme werkschoenen van ruimte naar ruimte met een grote ladder onder de arm. Vloer besmeurd, stukken uit de muren, de plafonds beschadigd en vies. Al snel blijkt wie de slimste van beiden is, echter deze krijgt niet de kans van de grijsaard, die niet beschikt over enige vrolijkheid. De jongeman doet het werk, de oudere kijkt toe en geeft commentaar en foute aanwijzingen. De aircofilters bevinden zich achter luiken in de plafonds in iedere afzonderlijke ruimte. De luiken gaan moeizaam open. De knapperd wil het na een aantal mislukte pogingen anders proberen, maar Grumpy steekt daar een stokje voor. Volgens mij heeft de jongste van het stel gelijk en dat zeg ik ook. Wanneer hij het op zijn manier probeert, springt het luik zeer gewillig open. Jammer van de zwarte vegen op het plafond en de afgebrokkelde hoeken van het luik.

Gisteren was er ook al een mannetje voor de waterpartij aan de voorzijde van het huis. De pomp was tot voor kort onbereikbaar. Het mannetje kijkt heel lang en vol verwachting naar de waterslang en vraagt zich af waar het water blijft. Kennelijk aan de andere kant van de slang, in de kelder. De pomp pompt, maar lekt ook. In no time verandert de kelder in een tweede zwembad. Wat een geluk dat de vloerbedekking er nog niet ligt! De muren zijn wel net geschilderd.


Morgen gaan we weer naar huis. Ik heb mijn benen onder mijn lijf uit gehold en niet eens lekker kunnen hardlopen.