Stront aan de knikker
Voor man en
schoonzoon wordt dinsdag 24 december 2019 een memorabele klusjesdag. We zijn
met de hele familie in ons chalet in de Franse Alpen. Het huis is inmiddels 24
jaar oud en er zijn onderdelen die hun leeftijd niet ontkennen. De toiletten
lopen door, de flotters werken niet zoals het hoort, het toilet op de begane
grond lekt. Man heeft einde vorig seizoen de Franse loodgieter uitgenodigd
langs te komen, maar kennelijk heeft hij ons niet kunnen vinden. Nu stropen man
en schoonzoon hun mouwen op en gaan aan het werk. Ze halen het spoelsysteem en
de afvoer uit elkaar.
Ondertussen wordt
er in de keuken ook hard gewerkt. Kleindochter van 11 wil een appelcake bakken
en oudste dochter is druk met de voorbereidingen voor het Kerstdiner.
De mannen trekken
erop uit om wat reserve onderdelen te kopen bij de Quincaillerie. Wanneer ze
terugkomen worden oude onderdelen vervangen door nieuwe. Op enig moment zit man
aan de keukentafel nieuwe onderdelen in elkaar te zetten met de oude voor zijn
neus als voorbeeld. Wanneer ik de opening van het bestaande element inkijk,
krijg ik een donkerbruin vermoeden, maar durf niet te geloven wat ik denk te
zien. Voor de zekerheid vraag ik de ‘nieuwbakken loodgieter’: “is dat poep wat
ik zie?”
Het antwoord is
bevestigend en wordt begeleid door een scheldkanonnade waar geen woord Frans
tussen zit. Hoe ik het in mijn hoofd haal hier iets van te vinden. Uhm, welke (d)rollen worden hier omgedraaid?? Denk maar
niet dat er iets gebeurd, er wordt niets verplaatst, er worden geen verontschuldigingen
gemaakt. Er is een royale garage, er is een groot terras, maar ja dat zijn niet
de plekken waar je dit soort smerige werkjes doet.
Aan het einde van
de dag laat God zij dank de Franse loodgieter zich alsnog zien en controleert
de aansluitingen, zodat het water en andere zaken uitsluitend daar belanden
waar wij ze hebben willen.
Chatel, 24 december 2019
ARK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten